De Kabababouters (alleen voor kinderen)
Het Grote Bos
Heb je wel gehoord van het grote bos dat het Grote Bos heet? Het is in het land naast ons land en omdat ze daar een andere taal spreken noemen de mensen het daar Le
Grand Bois. Het is het land van de Kabababouters, een vriendelijk, slim volkje van niet zo grote wezentjes die een beetje op mensjes lijken maar dan met puntmutsjes op.
Het is het volkje van de kinderen, want papa's en mama's hebben zulke belangrijke dingen aan hun hoofd dat ze nooit meer nadenken over die kleine, leuke puntmensjes die Kabababouters heten. Ze zeggen dan ook dat de Kabababouters niet bestaan, maar dat moet je niet geloven. Vraag maar aan de opa's en oma's. Die snappen het wel...
In de zomer wonen zij in huisjes die half open staan, want het is 
dan nooit koud. De kacheltjes hoeven niet te branden en eigenlijk leven de Kabababouters dan vooral buiten, in het grote bos, maar ook best in de weilanden in de buurt van het Grote Bos.
Soms zien ze mensen, maar omdat de oude hoofdkabababouter Baba lang geleden heeft verteld wat de mensen allemaal hebben stukgemaakt in het bos, zijn de Kabababouters geen vrienden van de mensen. Tenminste, niet van de grote mensen. De kleine mensjes die vaak bij de grote mensen horen, zijn veel liever en begrijpen ook wel een beetje hoe het is als je zo klein bent en in zo'n groot bos leeft.
Je ziet ze wel eens eikeltjes zoeken of dennenappels. Of ze nemen soms een stok mee uit het bos naar hun eigen grote huizen, waar ze vaak heen gaan met hun grote wagens met grote wielen die je niet hoeft te duwen of te trekken.
Baba was de kabababouter die heel lang de baas was van zijn volkje. Daarom is het volkje Kabababouter gaan heten. Maar niet omdat Baba zo heette, maar gewoon omdat hij stotterde. Als hij zich voorstelde zei hij altijd: "Goedendag, mijn naam is Baba en ik ben ka...ba ba... bouter". Daarom heet ons volkje nu: het volkje van de Kabababouters.
Nog meer verhalen over de Kabababouters:
De ontdekking van de Kabababouters
De Brand
Vakantie aan Zee